BİR SÜRÜ FİLM

Yollardaydım, dertlerdeydim, aklım başımda değildi ama, nasılsa; güzel, iyi, kötü, rezil bir sürü film izleyecek vaktim oldu.




Hepsini tek tek yazmak isterdim de artık geçmiş olsun, hatırladığım kadarıyla yıldızlayayım:



Sonunda Mustafa hakkında koparılan kıyamete ben de iştirak ediyorum, ya bismilllah:
Yer yer ağlatan ( salonda bir tek ben ağladım, hatta beraber gittiğim diğer üç izleyici 2. yarıda uyudular. Tamamen benim ruhsal halimle alakalı bir durumdu sanırım) bir power point sunumu.



Araştırması filan tamam ama, yapımda niyeyse masraftan kaçınılmamış. Acaip, sevimsiz cümleler beni de tırmaladı ama, ne ATATÜRK hakkında fikrimi değiştirdi, ne de kopan kıyamete hak verebildim. Bunların niyesini sorgulamadan film hakkında son sözüme geleyim: yetersizdi, eksikti, kötüydü, yakışmamıştı, o kadar.





Hah işte, alın size, bir "bu kadar güzel fikir, böyle rezil edilir" filmi daha. Dalga dalga piyasa bu filmler yüzünden zaten.

Ucuzdu.Başroldeki kızımıza nasıl oyuncu(hem de ödüllü mödüllü) denebiliyor diye, sayın Gani Müjde'ye niye her projesinde eşine torpil geçiyor diye sorasım, verdiğimiz bilet ve sıkıntıdan 2şer kutu yediğimiz mısırın parasını geri isteyesim var da,

Hiç yorulmayayım:


Olmamış, otur, 1




Çağan Irmak'ı türlü sebeplerden seviyoruz ya, yıllar sonra ilk Türk romantik komedisinden dramı diye izledik. Klişelerini bile bağrımıza bastık, gözümüze sokulan parmakları "ay ne cici" diye benimsedik, havada diyalogları "ay ne zeki" diye sahiplendik.. Ama yani o, söylemeden durulmaz; Cemal Ünal kardeşimiz oynamamış. Oynamak istemiş gerçi, ama olmamış ki. Karakterine de bir lafım var, bu ne enerji kardeşim, çalışıp yorulmuyor musun, yani. Neyse, bu filme türlü sebepten torpil geçip 3,5 yıldız verdim.