24 Ekim 2009 Cumartesi

HAYAT BU İŞTE

bazen "ben de terkedip gidebilsem keşke" diyorum
içimde bir istanbul var ondan vazgeçemiyorum
belki sen de bir gün geçersin diye köprülerinden
yakıp yıkamıyorum, koparıp da atamıyorum

hayat bu işte:
kanatlanıp gitmek dururken
dört duvar içinde hapsolursun
yaşamak için bir neden ararken
ölmek için bulursun

söyle; taşı toprağı altın olmuş kaç yazar?
delik testi umutlarım, akar altından azar azar
söyle, neye yarar yaşamak altın bir kafeste
bir yanım seni beklerken, diğeri bekler ölümü ağır ağır

hayat bu işte:
kanatlanıp gitmek dururken
dört duvar içinde hapsolursun
yaşamak için bir neden ararken
ölmek için bulursun.

MANGA "ŞEHR-İ HÜZÜN"den.

Benim için yapmışlar.

Alternatif tepki talebi

Depresyon esanasında uyku düzeninde bozukluk demek, ya uyumamak ya kafayı yastıktan kaldırmamak demekse, ikincisi egosu yüksek bünyelerin tepkisidir sanırım.

Uyursun, unutursun; mis.
Nerede yükseltiliyor bu egonun seviyesi?

Paraşütle atlamak

Hiç paraşütle atlamadım ben, hiç istemedim, zaten yapamam, yıllar sonra öğrendim ki yapamazmışım da.

Ancak hayal edebiliyorum.

Aşağıdaki manzara adrenalinize karışıp nefesinizi keser herhalde. Lakin, bununla meşgulken bile; gülmek, ağlamak, çığlık atmak; bunların topunu beraber yapmak isteyebilirsiniz.

İşte, bunların topunu beraber yapabilmeye, serbest ivmeli korku diyorlar.

hatırlanacak son şey

Düşünün ki, tam 6 ay boyunca size iyi/güzel/motive edici/kurtarıcı/mutlu edici/ özür dileyici bir şeyler söylemesini, kah sabırla kah ısrarla, kah sabırsızlıkla, kah delirerek, kah sakin halde beklediğiniz erkeğin size söyleyebildiği tek/son güzel şey: "üzerindekinin rengi çok güzel" olsun.

10 yıl evvelinde hatırladığınız ilk çivi deliği " benim gözlerim güzel mi??" sırnaşıklığınıza karşılık: "benimkiler daha güzel" cevabı ise ve bu cevap tam 10 yıldır bir kez olsun düzeltilmediyse,

hatırlanmasına yakışır bir cümle etmiştir.

Daha ne olsun!

An Gelir

An gelmeli, herşeyi sırtlanıp gidebilmeli insan:
yaptıklarını, yapmadıklarını;
yapılanları, yapılmayanları;
Gerçekleşmeyecekleri itekleyip ayağının altından.

Hele bir farketsin, nerde olduğunu,
ne yerine konulduğunu, üstüne nelerin uydurulduğunu,
yakışmayan kıyafetiyle aynaya bakıp.

Kainat uyarmış o gözünü yummuştur.
Varsın çok geç olsun, hep geç besbelli.
An gelir, ortalık gözyaşı, gözler faltaşı:

An gelir, herşeyi sırtlanıp gidebilir insan.

17 Ekim 2009 Cumartesi

çözdüm

Kim olduğumu, nerede olduğumu unutana kadar uyanık kalıp, unutunca uyuyorum.