24 Ekim 2009 Cumartesi

An Gelir

An gelmeli, herşeyi sırtlanıp gidebilmeli insan:
yaptıklarını, yapmadıklarını;
yapılanları, yapılmayanları;
Gerçekleşmeyecekleri itekleyip ayağının altından.

Hele bir farketsin, nerde olduğunu,
ne yerine konulduğunu, üstüne nelerin uydurulduğunu,
yakışmayan kıyafetiyle aynaya bakıp.

Kainat uyarmış o gözünü yummuştur.
Varsın çok geç olsun, hep geç besbelli.
An gelir, ortalık gözyaşı, gözler faltaşı:

An gelir, herşeyi sırtlanıp gidebilir insan.

Hiç yorum yok: