25 Ekim 2010 Pazartesi

nice zaferlere

yokedeceğim seni sanki,
arka arkaya yaktığım sigaralarla.
ya da yoksun zaten;
öyle dolmuş ki ciğerlerim, kalbim sıkışıyor arada,
nefes alamıyorum.


başka başka zaferler peşine düşmüşsündür belki,
başka yerlerde, başka anlarda, başkalarıyla.
ya da zafer sensin zaten;
öyle çok iteklendim ki, görmemek için kapattım gözlerimi,
göremiyorum.

şimdi bir acı gelse,
elimi tutsa,
"burdan gideceğiz" dese,
elini sımsıkı kavrar,
teslim olurum,
ya da gelmese,
olduğum noktanın bir öncekine uzaklığından başım döner zaten,
sarhoş olurum.

anlıyorum ki sen;
ne ihtimalinden, ne bundan korkuyorsun.

Hiç yorum yok: